Thomas* verhuisde een paar jaar geleden voor de liefde van Zutphen naar Julianadorp. Vanwege zijn autisme zocht hij een beschermde werkplek. En een baan die niet ten koste zou gaan van zijn gezin. ‍

‍Progroen & milieu heeft toen voor hem een functie gecreëerd in het magazijn. Daar beheert hij samen met een collega de uitgave en inname van werkmateriaal. Maar, mocht Thomas rust nodig hebben of er is privé iets aan de hand, dan kan hij in principe op ieder moment naar huis. “Dat is een rijkdom die je bijna nergens kunt vinden.”‍

“Ongeveer vijf jaar geleden ben ik mijn vrouw tegengekomen. En dat is zo’n levensveranderende gebeurtenis voor mij geweest. Werk is niet meer het belangrijkste in mijn leven, maar dat was het wel heel lang. Nu is het voor mij een stukje brood op de plank krijgen en een beetje zorgen dat ik het naar mijn zin heb.”

“Een van mijn belangrijkste taken is het uitgeven en innemen van werkmateriaal, van een schoffel en een bezem tot complete tractors. En alles wat daar tussenin zit.” 

“De jongens moeten om 7:00 uur van het terrein af zijn, dus daarvoor ben je dan een kwartiertje tot een half uur bezig om te zorgen dat de materialen beschikbaar zijn. Daarna maak je de administratie van wie wat meeheeft.”

“En daarna is het afwachten wat de dag verder brengt. Je kunt wel bedenken wat je wilt gaan doen, maar het komt regelmatig voor dat al die ideeën vijf minuten later weer in de prullenbak kunnen, omdat er ergens iemand à la minute geholpen moet worden.”

“Denk aan maaiers die met de maaimachine vastzitten of als er een storing aan een machine optreedt. Maar ook auto’s die om diverse redenen niet meer (zelfstandig) kunnen rijden, of mensen die door ziekte naar huis moeten terwijl de ploeg nog druk aan het werk is.”

“In de pauze komen de jongens gedeeltelijk weer naar de centrale vestiging. Dat is het moment waarop ik even aanspring om bijvoorbeeld een lege accu aan te pakken en te zorgen dat ze weer verder kunnen. De volgende piekperiode is helemaal aan het einde van de dag, want ze moeten om 16.00 uur weer terug zijn. Dus om 15:30 uur begin ik weer serieus met werken. Dan moet alles aangepakt, opgeborgen en opnieuw opgeschreven worden. Daar plan ik mijn dag op in.”

“Maar ja, voor die hoeveelheid werk ga je geen voltallig personeelslid aannemen. Laat staan twee. In een commercieel bedrijf is dat van de zotte. Hier werkt het wel zo. Eigenlijk is er speciaal een functie gecreëerd om mij een plekje te geven. Ik had niet echt het idee dat die plek er was, maar hij is wel gemaakt. En als ik dan nu zo kijk, 3,5 jaar later, denk ik dat ik echt op mijn plek zit. 

“Ik kan me bij wijze van spreken om 10.55 uur omdraaien naar mijn leidinggevende Jos en vragen of hij me die middag kan missen. En dan kan ik opstaan, mijn jas aantrekken en meteen naar huis. Dat is een rijkdom in werk die je bijna nergens kunt vinden.”

“Ik ben trots dat het thuis ook goed zit. Dat ik een vrouw en een kleine jongen heb rondlopen. Daar ben ik best trots op, dat dat uiteindelijk goed is gekomen. Want dat heb ik heel lang niet geloofd.”

*De naam in dit artikel is gefingeerd.

‍